əlhəq

ara s. <ər.> köhn. Həqiqətən, doğrusu, doğrudan da. Əlhəq, münəccimbaşı dəxi, görünür ki, çox əlhəq imiş. M. F. A.. Kuyinda görmək əğyari; Əlhəq, mənə cəfadır bu. Q. Z.. Əlhəq, əlhəq, gözəl binasən! M. Ə. S..